من عاشق این شعر م و همیشه می خوانم. امید وارم خوشتان بیاد.... 

                                         روی همچو گل 

  چون شوم خاک  رهش  دامن  بیفشاند زمن           ور بگویم  دل بگردان رو  بگرداند  زمن 

  روی رنگین را به هر گس می نماید همچو گل          ور بگویم  باز پوشان  بازپوشاند  زمن 

  چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین           گفت می خواهی مگرتاجوی خون راندزمن 

  او به خونم تشنه  و من بر لبش تا چون شود           کام بستانم از او باد داد بستاند ز من 

  گر چو شمعم پیش میرم بر غمم خندد چو صبح        ور  برنخم  خاطر  نازک  برنجاند  ز من 

  گر چو فرهادم به تلخی جان بر آید باک نیست          بس حکایت های شیرین بازمی ماندزمن   

  دوستان   جان  داده ام  بهر  دهانش   بنگرید           کاو به چیزی مختصر چون باز می ماندزمن  

 ختم کن حافظ که گر زین دست باشد درس غم       عشق درهر گوشه ای افسانه ای خواند زمن