دلم یه عالمه تنگ شده برای خوشحالیهای الکی
برای دل بستنهای از روی هیچ. نه مثل حالا که برای یک دوست داشتن ساده باید
طوماری بنویسم اندر دلایل دوست داشتن برای خودم و همه.
دلم برای یک عشق ساده پر میکشد یک عشق پر از بیحرفی پر از نگاههایی که
هزار جور عاشقانه تعریف میشد، یک عشق پر از بیحرفی و سکوت و گذر از کنار
هم و هیچ نگفتن،
نه این عشقها که باید از هزاردالان عقل و مکاشفه و تحلیل رد شوند از عقل و فهم و
درک گرفته تا زیبایی و ثروت و نسب خانوادگی و هزار جور تعبیر عاقلانهی دیگر از
عشق!!!