خونه دل

خونه ی دل  

      توی قلبم برات یه خونه درست کردم و توش خاطراتت رو به یادگاری گذاشتم . 

 لحظه های با تو بودنم را مثل یه فیلم توی ذهنم به جا گذاشتم .

  شعری که دوست داشتی مثل ورد می خوانم . 

 حرفی که آخرین بار بعد از آن خداحافظی یه تلخ گفتی یادمه ، هنوز اون روز برام زنده است .انگار هم ین دیروز بود . با هم ،توی پارک روی یه نیمکت نشسته بودیم و ....  

   دلم برات خیلی تنگ شده ،اون قدر تنگ شده که نمی دونم چه طوری بگم ، خسته شدم از این  دوری ، کاش می شد بدونی که چه قدر دوست دارم .شاید هیچ  وقت نفهمی که من دوست دارم.  ولی من بازم امیدوارم .امیدوارم که به زودی ببینمت......  

        دوست دارم عشقم ،بیشتر از اون چیزی که شاید یه زمانی فکرش رو بکنی ،         زمانی که امیدوارم دیر نباشه. 

         و باز هم امیدوارم و امیدوارم.....  

*

  عشق واقعی 

 چگونه ستایشت کنم 

  در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است

بگذار نامت را تکرار کنم نامت زیباست دلنشین است

چه داشته ای که اینگونه مرا طلسم کرده ای ؟

 من اینگونه نبودم تو عشق را با من اشنا کردی 

تو هوای دلم را با طراوت کردی

 زمانی که با تو هستم به اسمان بی کران پرواز می کنم

 پس بدان دوستت دارم اگر چه پایان راه را نمی دانم .